توضیح چهار پارامتر کلیدی تعیین کننده عملکرد اینورترهای ذخیره انرژی

با محبوبیت روزافزون سیستم های ذخیره انرژی خورشیدی، اکثر مردم با پارامترهای رایج اینورترهای ذخیره انرژی آشنا هستند. با این حال، هنوز برخی از پارامترها وجود دارد که ارزش درک عمیق را دارند. امروز، چهار پارامتر را انتخاب کرده‌ام که اغلب هنگام انتخاب اینورترهای ذخیره انرژی نادیده گرفته می‌شوند، اما برای انتخاب مناسب محصول بسیار مهم هستند. امیدوارم پس از مطالعه این مقاله، همه بتوانند در مواجهه با انواع محصولات ذخیره انرژی، انتخاب مناسب تری داشته باشند.

01 محدوده ولتاژ باتری

در حال حاضر اینورترهای ذخیره انرژی موجود در بازار بر اساس ولتاژ باتری به دو دسته تقسیم می شوند. یک نوع آن برای باتری های ولتاژ نامی 48 ولت طراحی شده است، با محدوده ولتاژ باتری به طور کلی بین 40-60 ولت، که به عنوان اینورترهای ذخیره انرژی باتری ولتاژ پایین شناخته می شود. نوع دیگر برای باتری های ولتاژ بالا طراحی شده است، با محدوده ولتاژ باتری متغیر، که بیشتر با باتری های 200 ولت و بالاتر سازگار است.

توصیه: هنگام خرید اینورترهای ذخیره انرژی، کاربران باید به محدوده ولتاژی که اینورتر می تواند در خود جای دهد توجه ویژه ای داشته باشند و از همسویی آن با ولتاژ واقعی باتری های خریداری شده اطمینان حاصل کنند.

02 حداکثر توان ورودی فتوولتائیک

حداکثر توان ورودی فتوولتائیک نشان دهنده حداکثر توانی است که بخش فتوولتائیک اینورتر می تواند بپذیرد. با این حال، این قدرت لزوما حداکثر توانی نیست که اینورتر می تواند تحمل کند. به عنوان مثال، برای یک اینورتر 10 کیلو وات، اگر حداکثر توان ورودی فتوولتائیک 20 کیلو وات باشد، حداکثر خروجی AC اینورتر هنوز تنها 10 کیلو وات است. اگر یک آرایه فتوولتائیک 20 کیلو وات متصل شود، معمولاً 10 کیلو وات تلفات برق وجود خواهد داشت.

تجزیه و تحلیل: با مثالی از یک اینورتر ذخیره انرژی GoodWe، می تواند 50٪ انرژی فتوولتائیک را در حالی که 100٪ AC خروجی می دهد ذخیره کند. برای یک اینورتر 10 کیلوواتی، این بدان معناست که می تواند 10 کیلووات AC را در حالی که 5 کیلووات انرژی فتوولتائیک را در باتری ذخیره می کند، تولید کند. با این حال، اتصال یک آرایه 20 کیلوواتی همچنان 5 کیلووات انرژی فتوولتائیک را هدر می دهد. هنگام انتخاب یک اینورتر، نه تنها حداکثر توان ورودی فتوولتائیک، بلکه توان واقعی را که اینورتر می تواند به طور همزمان تحمل کند نیز در نظر بگیرید.

03 قابلیت اضافه بار AC

برای اینورترهای ذخیره انرژی، سمت AC معمولاً از خروجی متصل به شبکه و خروجی خارج از شبکه تشکیل شده است.

تجزیه و تحلیل: خروجی متصل به شبکه معمولاً قابلیت اضافه بار ندارد زیرا هنگام اتصال به شبکه، پشتیبانی از شبکه وجود دارد و اینورتر نیازی به تحمل بارها به طور مستقل ندارد.

از طرف دیگر، خروجی خارج از شبکه، اغلب به قابلیت اضافه بار کوتاه مدت نیاز دارد، زیرا در طول عملیات پشتیبانی از شبکه وجود ندارد. به عنوان مثال، یک اینورتر ذخیره انرژی 8 کیلو وات ممکن است دارای توان خروجی نامی خارج از شبکه 8KVA باشد، با حداکثر توان خروجی ظاهری 16KVA تا 10 ثانیه. این دوره 10 ثانیه ای معمولاً برای کنترل جریان موج در هنگام راه اندازی بیشتر بارها کافی است.

04 ارتباطات

رابط های ارتباطی اینورترهای ذخیره انرژی به طور کلی عبارتند از:
4.1 ارتباط با باتری ها: ارتباط با باتری های لیتیومی معمولاً از طریق ارتباط CAN انجام می شود، اما پروتکل های بین سازندگان مختلف ممکن است متفاوت باشد. هنگام خرید اینورتر و باتری، مهم است که از سازگاری اطمینان حاصل کنید تا بعداً دچار مشکل نشوید.

4.2 ارتباط با پلتفرم‌های مانیتورینگ: ارتباط بین اینورترهای ذخیره انرژی و پلت‌فرم‌های مانیتورینگ مشابه اینورترهای متصل به شبکه است و می‌تواند از 4G یا Wi-Fi استفاده کند.

4.3 ارتباط با سیستم های مدیریت انرژی (EMS): ارتباط بین سیستم های ذخیره انرژی و EMS معمولاً از RS485 سیمی با ارتباطات استاندارد Modbus استفاده می کند. ممکن است تفاوت‌هایی در پروتکل‌های Modbus در بین تولیدکنندگان اینورتر وجود داشته باشد، بنابراین در صورت نیاز به سازگاری با EMS، توصیه می‌شود قبل از انتخاب اینورتر با سازنده ارتباط برقرار کنید تا جدول امتیاز پروتکل Modbus را بدست آورید.

خلاصه

پارامترهای اینورتر ذخیره انرژی پیچیده هستند و منطق پشت هر پارامتر تأثیر زیادی بر استفاده عملی از اینورترهای ذخیره انرژی دارد.